Solliciteren
Van de week had ik een sollicitatiegesprek. Het werd helder in het begin van het gesprek informeel, omdat we elkaar al kennen. Je moet weten ik heb altijd een gezonde stress met dit soort gesprekken. Dus wat gebeurt er tijdens het gesprek er volgt op een bepaald moment een formeel gesprek. Uitleg over waar ze naar op zoek naar zijn. Dus ik volg het niet meer en probeer het gesprek te begrijpen, zodat er ook geen misverstanden kunnen ontstaan. Ik leg uit wat mijn talenten zijn en waar ik goed in ben en dat ik deze baan uitdagend vind.
Het gesprek eindigt met een compliment over hoe ik er elke dag goed uit zie en uitzonderlijk op een unieke manier op de afdeling positief aanwezig ben.
We beëindigen het gesprek en ik verlaat de ruimte met een diepe zucht. Nooit meer voor mij een informeel gesprek. Waarom? Bij een formeel gesprek, waar je elkaar niet kent wordt er een goed beeld gevormd en krijg je een afwijzing zit het goed. Maar krijg je bij een informeel gesprek een afwijzing na een compliment klopt het voor mij niet.
Joyousness me time
Verginia Spier
Woolywoot
| #
helemaal mee eens. Ik ken het gevoel, toevallig ook deze week een blog over geschreven. Het gesprek bij mij werd ook informeel en ze maakten complimenten. En dan toch… een week later afgewezen. Een beetje belazerd voel ik me!